Je kunt dingen tegenkomen die je van binnenuit niet kunt en mag accepteren. Die de waardigheid van de ander of jezelf aantasten. Er wordt dan actie van je verwacht. Vanwege de waardigheid van de ander en die van jezelf. Een actie die in jouw vermogen ligt. Hoe klein of betekenisloos ook in je ogen. Waardigheid is het enige onderscheidende en wezenlijke wat je als mens hebt. In de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens staat dat ieder mens vrij en gelijk in waardigheid geboren wordt. Concreet betekent dit dat je je verstand en een geweten hebt. Die sporen je aan om vanuit broeder-/zusterschap te handelen. Het schenden van waardigheid kun je niet aanvaarden. Je kunt de ander en jezelf niet als minderwaardig laten behandelen. Kijk je een andere kant op of geloof je niet dat jij iets kunt doen dan wordt je eigen mens-zijn aangetast. De aantasting van waardigheid vraagt verontwaardiging van je. Een verontwaardiging die verder gaat dan het er niet mee eens zijn. Het gaat om een verontwaardiging die je tot actie moet aanzetten.
