Iemand vertelt je iets in vertrouwen. Of stelt je een vraag, iets waar hij of zij mee worstelt. Waarschijnlijk heeft ie de behoefte zich te uiten, even tegen je aan te praten. Bijvoorbeeld om helder te krijgen wat er aan de hand is.
Wat doe jij?
Veel mensen hebben de neiging om tijdens het luisteren al met een oplossing te komen. Dat komt veel voor bij doeners, die graag willen aanpakken. Die gaan vertellen wat de ander kan doen, vertellen dat iemand met iets moet stoppen, of dat iemand het verkeerd ziet. Ze gaan vragen stellen om het probleem of de vraag te overzien. Herken je dat? Eigenlijk ben je dan al bezig om je voor te bereiden om straks een advies te kunnen geven.
Maar … zit de ander te wachten op advies? Zit die erop te wachten dat je meedenkt of deelt wat jij ervan vindt? Als jij de neiging hebt om oplossingen aan te dragen, vraag dan eerst eens of de ander wel de behoefte heeft om door jou geadviseerd te worden. Misschien wil hij of zij wel gewoon even je aandacht.
Als iemand iets met je deelt, zie dat dan niet te snel als een oproep om mee te denken, of om een oplossing te geven. Zo gauw je gaat nadenken over antwoorden of oplossingen ben je in feite al weg met je aandacht en je gedachten. Je bent meer in je eigen hoofd bezig en niet meer betrokken bij de ander.