Heb oog voor je eigen irrationaliteit. Die wordt zichtbaar als je beslissingen neemt. Of als je nadenkt over je eigen toekomst. Een belangrijk innerlijke drijfveer is dat je verlies wilt voorkomen. Verlies van geld, eer, status, eigenwaarde, hoop enz. Je wilt zoveel mogelijk houden wat je hebt. Ook al is dat niet optimaal, het geeft je zekerheid. Omdat je niet het risico wilt lopen dat je iets verliest kies je voor iets wat (op korte termijn) zeker lijkt, maar waar mogelijk veel meer negatieve effecten aan vastzitten. Voor deze negatieve effecten sluit je doelbewust je ogen. Daarnaast speelt dat je nauwelijks in actie komt als je niets te verliezen hebt. Je komt pas in actie als je zichtbaar een risico loopt om elementaire zaken te verliezen zoals geld, partner, vrienden, gezondheid, eigenwaarde, je woning etc. Zonder gevoel voor urgentie kom je niet in beweging, is er geen reden tot verandering.
Dag,
Voor mijn opleiding moest ik een ingezonden brief schrijven over een van de assertieve rechten. Het assertieve recht dat in mijn brief naar voren komt is: ‘Ik heb het recht om onlogisch te zijn bij het nemen van mijn beslissingen.’
Hieronder in mijn reactie zal ik mijn brief toevoegen.
Assertief recht: Ik heb het recht onlogisch te zijn bij het nemen van beslissingen.
Wat is het verschil tussen een logische en onlogische beslissing? Kort gezegd; die is er niet. Of iets een logische beslissing is verschilt per persoon. Wat voor de één niet normaal, raar, ongebruikelijk of wat dan ook is, kan voor hem als onlogisch ervaren worden. Voor de ander is het weer de normaalste zaak van de wereld en ziet het als de meest logische beslissing. Waarom maken mensen zich dan toch zo druk om de beslissingen van anderen? Op de middelbare school worden leerlingen veroordeeld op de kleding die ze kopen. Je hoort ze letterlijk zeggen: ‘Loop jij in die broek? Waarom heb je die nou weer gekocht?’ Er wordt gelijk geoordeeld of je een logische beslissing hebt gemaakt in de winkel. Zo is het ook met het roken van tegenwoordig. Het kan natuurlijk gezien worden als een onlogische beslissing om te roken. Het is duidelijk dat het slecht voor je is. Moet je dan altijd maar verantwoording afleggen voor je beslissingen? Nee, natuurlijk niet! Laat mensen toch lekker doen wat ze zelf willen. Persoonlijk vind ik het af en toe heerlijk om een onlogische beslissing te nemen. Een onlogische beslissing kan namelijk ook tegemoet komen aan jou behoeften op dat moment. Het opsteken van een sigaret komt misschien wel tegemoet aan de behoefte van ontspanning of verbinding met anderen. Laat iedereen toch lekker zijn eigen beslissingen nemen zonder direct daarover te oordelen. Je hoeft niet te verwachten dat de ander direct een logische verklaring heeft voor zijn beslissing. En we hebben ook allemaal het recht om onlogisch te zijn bij het nemen van beslissingen. Dit is één van de assertieve rechten van de mens. Deze assertieve rechten zullen niet voor iedereen bekend zijn, maar we hebben er allemaal behoeften aan. Zeg nou zelf, we zouden er allemaal moe van worden om al onze beslissingen te moeten verklaren. Net als het recht om ‘nee’ te zeggen. Bedenk je eens in dat je op alles ‘ja’ moet antwoorden. Dan zal onze maatschappij er heel anders uit komen te zien.
Kortom, een onlogische beslissing voor de ander hoeft geen onlogische beslissing voor jou te zijn. Je hebt het recht om deze beslissingen te maken en maak er af en toe ook maar eens gebruik van. Een onlogische beslissing is een oordeel van de ander, niet van jou.
Groeten,
J. Bos