Schaam jij je weleens? Voor iets uit het verleden, voor wat je ‘verkeerd’ gedaan hebt, voor bepaalde delen van je lichaam, voor iets dat je niet kunt of voor kennis die je niet hebt?
Schaamte is een belastende emotie. Je ervaart gêne, omdat je iets niet onder controle hebt of uit angst dat anderen iets raar vinden. Die schaamte belast je, vooral mentaal: je bent niet vrij en het kost enorm veel energie als je eigenlijk iets ‘geheim’ moet houden, omdat de ander je anders misschien veroordeelt en afwijst.
Schaamte is dus een negatieve onderdrukkende kracht.
De enige manier waarop je je kunt bevrijden van schaamte is door er met anderen over te praten en te zeggen wat voor jou zo gênant is dat je je ervoor schaamt. Niet grootschalig, op social media, want dat kan als ongewenst intiem of als exhibitionisme worden ervaren. En de reacties van anderen kunnen je juist weer terugzetten in je schaamtehoek. Wél in een persoonlijk gesprek met iemand die je vertrouwt.
Als je de schaamte binnen in je houdt, dan gaat het beschamende groeien en woekeren. Het gaat aan je vreten en je hebt veel meer kans dat je sombere, zwaarmoedige gedachtes krijgt. De schaamte heeft een geheim in zich en dat maakt je sneller wantrouwend, omdat je bang bent dat de ander het gênante waar je je voor schaamt gaat ontdekken. Je kunt dan op eieren gaan lopen, wantrouwend worden, en dat tast ook je zelfvertrouwen aan.
Maar als je er open over bent, zorgt dat vaak ook voor verbinding met een ander. Omdat die merkt dat je ook gewoon een mens bent! Door je worstelingen, je falen, je mislukkingen, je schaamte te delen, laat je een grote last van je af vallen. Én mensen kunnen ervaren dat je ze vertrouwt! Hoe waardevol is dat voor de ander, om te ervaren dat je in staat bent om te delen waar jij je voor schaamt.
Deel daarom je schaamte met mensen die je nabij zijn, die je vertrouwt en die ook je vertrouwen waard zijn. Dat zorgt voor verbinding en bevrijding.